Poecilotheria miranda L4/5

Dorosłe samice tego gatunku mierzą około 7 cm ciała, a z rozpostartymi odnóżami do 17 cm, samce mniejsze. Po stronie grzbietowej obecny ornament typowy dla rodzaju. Wyraźne brązowe zabarwienie całego ciała. świeżo po wylince widoczny fioletowy, czasem lekko pomarańczowy poblask. Czarne pierścienie na kończynach z metalicznym odbiciem są ułożone prostopadle. Cechą charakterystyczną jest przerwa w prążkowaniu kończyn na wysokości rzepki (patella). Strona brzuszna z dominującą barwą czarną, kończyny w czarno białe pasy. Przylgi na stopach – wąskie.

Samice tego gatunku dożywają około 15 lat, natomiast samce giną około pół roku po ostatniej wylince.

Gatunek ten można spotkać w Indiach (Bengal, Chota Nagpur) w oprzędach lub dziuplach na drzewach wyżynnych lasów tropikalnych.

Można trzymać w grupach. Można Jako jedyny gatunek z rodzaju posiada przerwę w prążkowaniu kończyn (od rzepki) widoczną tak po stronie grzbietowej jak i po brzusznej (inne gatunki mają prążki na udach, P. miranda ma uda czarne). Ptasznik jest dość szybki. Jak wszystkie gatunki z rodzaju Poecilotheria posiada mocny jad. Nie jest przeznaczony dla początkujących terrarystów. Gatunek znajduje się na liście CITES.

Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/40(dł./szer./wys.) cm.

Temperatura w Terrarium powinna wynosić 26 – 28*C za dnia, oraz kilka stopni mniej – ok. 20-22*C w nocy. Wilgotność należy na poziomie 70-80%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlanie.

Samiec o mało kontrastowych barwach, mniejszy i smuklejszy od samicy. Dymorfizm płciowy wyraźnie zauważalny dopiero po ostatniej wylince, do tego czasu kolorystyka jest identyczna. Samiec nie posiada haków goleniowych. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczególe budowy płytki i szczeliny płciowej oraz na podstawie wylinki.

ROZMNAŻANIE

Gatunek niełatwy do rozmnożenia. Samiec zazwyczaj jest dobrze akceptowany przez samice, mogą razem mieszkać nawet do naturalnej śmierci samca. Pająki rzadko kopulują zaraz po wpuszczeniu samca. Nawet gotowa para zaczyna od swoistych podchodów, licznych podejść i ucieczek samca. Przez cały czas jest jednak słyszalne i zauważalne tupanie, tak samca jak samicy. Kopulacja zazwyczaj ma miejsce w nocy, bardzo często nad ranem. Samica może długo nie składać kokonu czekając na odpowiednie warunki, nawet do 6 miesięcy. Kokon można zostawić samicy do samodzielnej opieki. Inkubacja trwa do 2 miesięcy. Młode mogą długi czas przebywać razem bez ryzyka kanibalizmu. W Polsce jeszcze nikt nie rozmnożył tego gatunku.