Brachypelma klaasi L4

B.klaasi dorasta do 7-8 cm długości ciała przy rozpiętości odnóży 15-16 cm. Karapaks i odwłok pająka są czarne, lecz mogą mieć odcień bardzo ciemnego brązu. Na odwłoku obserwujemy ponadto rzadkie rudawe włoski. Uda oraz stopy są takiego samego koloru jak karapaks i odwłok. Pozostałe segmenty odnóży są koloru jasno brązowego. Młode szaro-beżowe z czarną plamką na odwłoku.

Samice tego gatunku dożywają 15-18 lat, natomiast samce giną około roku po ostatniej wylince.

Nowy Świat. Meksyk i Gwatemala. Biotopem B. klaasi są wilgotne lasy, gdzie zamieszkuje norki, które znajdzie lub wykopie.

B. klaasi jak wszystkie Brachypelma jest spokojnym pająkiem. Może się nam trafić agresywny osobnik, ale prawdopodobieństwo tego jest bardzo małe. Ugryzienia praktycznie się nie zdarzają. Zaniepokojony pająk może jednak wyczesać z odwłoka włoski parzące. Brachypelma klaasi jest objęta Konwencją Waszyngtońską ( CITES).

Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/25(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.

Młode osobniki trzymamy w pudelkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrarium powinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 5- 7 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylna ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrarium możemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.

Temperaturę należy utrzymywać na poziomie 25-28° C za dnia i nieco mniej w nocy. Wilgotność na poziomie 60-70%.

Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary odnóży i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Brachypelma klaasi jest dość trudnym gatunkiem do rozmnożenia. Małe rozpowszechnienie w hodowlach powodują, iż ciężko skompletować parć w odpowiednim wieku. Ponadto samice często nie budują kokonu. Kopulacja przebiega przeważnie bezproblemowo, jednak po jej zakończeniu samica bywa agresywna w stosunku do samca. Trzeba zapewnić mu możliwość ucieczki za raz po kopulacji. Kokon budowany jest po 5-8 miesiącach od zapłodnienia i zawiera 600-700 jajek. Nimfy wykluwają się po 5-6 tygodniach a pająkami stają się po 45-55 dniach.