Nhandu tripepii L4

Dorosłe samice tego gatunku mierzą około 7-8 cm ciała, a z rozpostartymi odnóżami 13-14 cm. Samce nieco mniejsze. Bardzo atrakcyjnie ubarwiony pająk. Karapaks i odnóża w kolorze szarym lub jasno beżowym, odwłok nieco ciemniejszy. Całe ciało ptasznika porastają gęste, rude włoski. Młode osobniki podobne do Nhandu coloratovillosus.

Samice tego gatunku dożywają 14-15 lat, natomiast samce giną po około roku po ostatnim linieniu.

W naturze można go spotkać w lasach deszczowych Brazylii. Zamieszkuje kryjówki na powierzchni ziemi, czasem norki.

Pająk szybko rosnący i żarłoczny. Nie jest zbyt szybki, ale bardzo aktywny, czasami nieco agresywny. Wyczesuje włoski parzące z odwłoka.

Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/25(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.

Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrarium powinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 8- 9 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylną ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrarium możemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.

Temperatura w przedziale 25-28 C z nocnym spadkiem do ok 23 C, wilgotność powinna wynosić około 70 – 80%.

Samica mocniej zbudowana od samca. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary odnóży i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy). Ubarwienie obu płci zbliżone, lecz samiec o bardziej „wyblakłych” kolorach. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Średnio trudne. Może pojawić się problem ze skompletowaniem pary. Jeśli już się nam to uda to samica często jest agresywna w stosunku do samca już przed kopulacją, wiec należy przypilnować by samiec nie został zjedzony. Po udanym zapłodnieniu kokon jest budowany po 3-6 miesiącach. Zawiera 800-900 jaj. Nimfy lęgną się po 4-6 tygodniach, stadia nimfalne trwają kolejne 6-8 tygodni, po czym pajączki usamodzielniają się.