Nhandu chromatus ~4dc

79,99 

Samice osiągają do około 90, a samce do około 70 mm długości ciała. Karapaks ma ubarwiony szaro[2], jaśniej niż u N. coloratovillosus[3]. Ciemną opistosomę (odwłok) porastają stosunkowo długie, czerwone włoski. Barwa kądziołków przędnych jest czarna[2]. Występuje I i III typ włosków drażniących[3]. Odnóża są aksamitnie czarne z białymi obrączkami na łączeniach członów i białymi pasami podłużnymi na udachrzepkach i goleniach[2] (na rzepkach i goleniach w liczbie dwóch). Odnóża pozbawione są szczecinek strydulacyjnych. Uda trzeciej pary odnóży są grubsze niż pozostałych, a te czwartej pary mają w częściach tylno-bocznych grube poduszeczki z piórkowatych włosków. Golenie nogogłaszczków samca zaopatrzone są w grabiasty grzebień około 20 kolców w części przednio-bocznej i grzbietowo-wierzchołkowej. Pierwsza para odnóży samca ma grzbietobrzusznie zakrzywione nadstopia. Wierzchołek retrowentralnej gałęzi apofizy goleniowej nogogłaszczków samca jest zagięty, a apofizę prowentralną cechuje obecność ruchomo przyłączonego kolca po stronie retrolateralnej[3].

Brak w magazynie

Categories: ,

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Nhandu chromatus
Nazwa angielska: Brazil Striped

Wygląd i wielkość

Dorosłe samice tego gatunku mierzą około 7-8 cm ciała, a z rozpostartymi odnóżami 13-14 cm. Karapaks jest kremowo-szary. Odwłok jest ciemnobrązowy, gęsto porośnięty rudymi włoskami parzącymi. Odnóża są czarne z białymi wstawkami począwszy od rzepki aż po stopę, gdzieniegdzie porośnięte jasnymi włoskami.

Długość życia

Samice tego gatunku dożywają 16-18 lat, samce natomiast giną 2-3 lata po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

W naturze można go spotkać w lasach deszczowych Brazylii. Zamieszkuje znalezione lub wykopane przez siebie norki.

Cechy szczególne i ciekawostki

Wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Dawne ( oczywiście niepoprawne) nazwy, pod którymi można spotkać tego pająka w handlu to Vitalius cristatus i Lasiodora cristata.

WARUNKI HODOWLI

Terrarium

Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 25/25/20(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.

Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrarium powinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 8- 10 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylną ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrarium możemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.

Temperatura i wilgotność

Temperatura w przedziale 25-28 C z nocnym spadkiem do ok 23 C, wilgotność powinna wynosić około 70 – 80%.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlanie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

ROZPOZNAWANIE PŁCI

Samica mocniej zbudowana od samca i o szerszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary odnóży i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy). Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

ROZMNAŻANIE

Dość proste. Dorosła para kopuluje łatwo. Zdarza się jednak, że samica jest agresywna w stosunku do samca, więc należy umożliwić mu szybką ucieczkę. Samica po 1-2 miesiącach składa kokon, z którego po niecałym miesiącu wylęga się od 800 do 2000 małych pajączków. Nimfy stają się samodzielnymi pająkami po kolejnych kilku tygodniach.

Ocena (zobacz skalę ocen)

jad: 1
szybkość: 1
temperament: 2
trudność hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 8

Polecany dla początkujących hodowców.

Źródła:

There are no reviews yet.

Only logged in customers who have purchased this product may leave a review.