Grammostola rosea red L3

Dorosłe samice tego gatunku mierzą około 7-8 cm ciała, a z rozpostartymi odnóżami 15 cm. Samce nieco mniejsze.

W Polsce dostępne są dwie odmiany barwne:

Odmiana zwykła (niepoprawnie nazywana również Grammostola cala lub G. spatulata)
Karapaks jest różowo-fioletowy. Odnóża, gęsto owłosione, są koloru szarego, wpadającego w beż. Lekko widoczne, białe pasy od rzepki po stopę. Odwłok ciemniejszy od reszty ciała, lekko brązowawy, również porośnięty gęsto jasnymi włoskami

Odmiana czerwona (zwana inaczej „Red morph”)
Karapaks jest różowo-fioletowy o widocznym odcieniu czerwieni. Odwłok i odnóża koloru cegły, porośnięte gęstymi włosami. Od rzepki po stopę ciągną się lekko widoczne, białe pasy.

Samice tego gatunku są długowieczne, dożywają nawet 25 lat, samce natomiast giną po ok. 6 latach.

W naturze można go spotkać w górach Boliwii, Chile i Argentyny.

Pająk spokojny, lecz z temperamentem. Zaniepokojony – przyjmuje postawę obronną. Rzadko atakuje i wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Znany z robienia sobie głodówek bez powodu. Dość długo rośnie. Polecany na pierwszego pająka.

Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/25(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.

Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrarium powinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 5- 7 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylną ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrarium możemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.

Temperatura w przedziale 23-25?C z nocnym spadkiem do ok 20?C, wilgotność powinna wynosić około 60%.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlanie.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary odnóży i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone z wyjątkiem karapaksu, który u samców jest żywiej ubarwiony.. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Dość proste. Para kopuluje chętnie i bez wzajemnej agresji. Zdarza się, że samica nie złoży kokonu. Powstaje on najczęściej od 2 do 8 miesięcy po kopulacji. Po 2 tygodniach wykluwa się zazwyczaj 500-800 sztuk. Nimfy stają się samodzielnymi pająkami po kolejnych 3-4 tygodniach. Istnieje sposób żeby upewnić się, że samica po kopulacji złoży kokon. Stosuje się 2 miesięczne „zimowanie” w temperaturze 12-16 C. Lecz i niezimowane samice składają kokony. Zdania terrarystów są podzielone.