Brachypelma auratum L5
149,99 zł
Brachypelma auratum – ptasznik dorastający do 7 cm ciała (dorosłe samice), samce zaś mniejsze (w okolicy 5,5 cm). Tak jak większość przedstawicieli rodzaju Brachypelma rośnie bardzo wolno, (okres dojrzewania około 4-5 lat). Posiada jad stosunkowo słaby i niegroźny dla człowieka. Dorosła samica w sprzyjających warunkach może przeżyć nawet 20 lat, samiec zdecydowanie mniej – około rok od ostatniego linienia
Nazewnictwo
Nazwa angielska: Mexican flameknee
Wygląd i wielkość
Ptaszniki z tego gatunku osiągają ok 7 cm samego ciała, rozpiętość odnóży sięga do 15-16 cm. Ładny pająk. Uda i odwłok są kruczo-czarne.Odwłok porastają dość gęsto grube, jasno-rude włosy. Karapaks w centralnym jego miejscu przyjmuje kolor czarny (barwa występuje w postaci plamy lub charakterystycznej strzałki na wysokości oczu, skierowanej ku odwłokowi). Na obrzeżach karapaksu pojawia się kolor podpalanego jasnego brązu. Na rzepkach pająka występują podłużne, jaskrawe, czerwono-pomarańczowe plamy otoczone (szczególnie u spodu) kremową obwódką. Golenie pająka są prawie w całości czarne; u spodu jedynie ponownie widnieje kremowy pasek – tak samo jest w przypadku pięt. Stopy czarne. Na goleniach można także dostrzec bardzo słabo widoczne szare (podłużne w stosunku do odnóży), podwójne linie.
Długość życia
Samica w odpowiednich warunkach może przeżyć więcej niż 20 lat, samiec zdecydowanie krócej około rok od ostatniej wylinki.
Występowanie i biotop
W naturze można go spotkać na terenach wyżynnych Meksyku, zamieszkuje tereny suche.
Cechy szczególne i ciekawostki
Brachypelma auratum nie posiada jadu niebezpiecznego dla człowieka. Tak jak wszystkie inne ptaszniki z rodzaju Brachypelma został objęty Konwencją Waszyngtońską (CITES).
WARUNKI HODOWLI
Terrarium
Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/25(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.
Młode osobniki trzymamy w pudelkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.
Terrarium powinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.
Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 5- 7 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylna ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrarium możemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.
Temperatura i wilgotność
Temperatura w przedziale 25-27 stopni C, w nocnym ze spadkiem do ok 22 stopni C, wilgotność powinna wynosić około 65 – 75%.
ROZPOZNAWANIE PŁCI
Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary odnóży i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.
ROZMNAŻANIE
Stosunkowo trudniejsze niż u innych Brachypelma. Nie zawsze można łatwo skompletowaną parę, ze względu na niezbyt dużą powszechność w hodowli. Samica powinna mieć, co najmniej 4-5 lat, gdyż młodsze prawie nigdy nie robią kokonu po kopulacji. Sam akt płciowy przebiega zazwyczaj spokojnie i bez problemu. Kokon jest budowany po 4-9 miesiącach. Najczęściej zawiera 600-800 jaj. Nimfy wylęgają się po ok.5-6 tygodniach i stają się pajączkami po kolejnych 45-55 dniach.
Ocena (zobacz skalę ocen)
szybkość: 1
temperament: 1
trudność hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 3
ocena ogólna: 8
Polecany dla początkujących hodowców.
Źródła:
- http://www.arachnoboards.com/ab/
- Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
- własne
Only logged in customers who have purchased this product may leave a review.
There are no reviews yet.